با یاد ونام خدا
با سلام و آرزوی موفقیت برای شما
برادر و خواهر گرامی
حدودا چهار هفته قبل تصمیم گرفتم خودم را امتحان کنم و برای این آزمون، چه آزمونگری بهتر از اولیا و دانش آموزان. به همین علت از بچه ها خواستم از اولیایشان ( یعنی شما ) بخواهند در انجام این کار مشارکت کرده و نقاط ضعف و احیانا قوت مرا به من یادآوری کنند و اضافه کردم چناچه اولیایتان نتوانستند یا به هر علتی نخواستند این کار را بکنند، خود شما این آزمون را انجام دهید و حتی اضافه کردم در نوشتن نام خود هم مختار هستید.
متاسفانه تنها دونفر از اولیا جواب دادند که ایشان هم لطف کرده تنها از محاسن کار من نوشتند ولی چند نفر از بچه ها مطالبی کوتاه و نیمه کوتاه نوشته و مواردی را تذکر دادند.
تا آنجا که امکان داشت به بچه ها توضیح دادم. دو سه نفر اسم نوشته بودند که جز یک نفر، به خودشان توضیح دادم و بقیه را را هم چون به صورت کلی نوشته بودند، به شکل کلی جواب دادم.
این نظر خواهی گرچه مرا به هدفی که داشتم نرساند، اما چند حسن داشت و می توانم بگویم مرا تا حدود زیادی خوشحال هم کرد
بچه ها از من گله داشتند که تنبیه می کنم و تعجب کردم که وقتی آهسته به پشت سر آنها می زنم که حواستان باشد، این را تنبیه می دانند و از این جهت خوشحال شدم که آنها هنوز به تنبیه عادت ندارند و سعی دارم دیگر انجام ندهم.
برخی از بچه ها در نوشته هایشان برایم نوشته بودند که فحش می دهم. راستش را بخواهید تعجب کردم و وقتی مطلب را در کلاس مطرح کردم جواب دادند که آقا شما می گویید نفهم و این فحش است. راستش را بخواهید خیلی خوشخال شدم. وقتی دیدم در شرایطی که در کوچه و خیابان انواع فحشهای چارواداری و آبدار را می شنویم، شنیدن کلمه ی نفهم از جانب من بردانش آموزان گران آمده است. این نشان می دهد که هنوز فکرشان مسموم نشده و این جای خوشحالی دارد و امیدوارم با مراقبت شما اولیای عزیز هیچگاه زبانشان با این واژه ها آشنا نشود.
برخی از دانش آموزان هم از سختگیری من شکایت داشتند که امیدوارم اشتباه کرده باشند.
همانگونه که حتما اطلاع دارید در پایان هرماه با توجه به مواردی چون تاخیر در ورود به کلاس، عدم انجام تکلیف، شیطنت در کلاس، دعوا و مشاجره با همدیگر و ... ، امتیازی را تحت عنوان امتیاز انضباط به بچه ها می دهم و آن را روی وبلاگ هم می گذارم. هفته ی قبل مادر یکی از شاگردان مراجعه کرده و علت پایین آمدن امتیازانضباط فرزندش را در بهمن ماه پرسید. راستش را بخواهید بسیار خوشحال شدم از این که اولیای دانش آموزان به مسئله ی انصباط فرزندانشان هم مانند نمرات درسی اهمیت می دهند. از جانب دیگر از این که این کار کوچک یعنی راه اندازی وبلاگ کلاس توانسته پل ارتباطی خوبی بین اولیا و مدرسه باشد، خیلی خوشحالم کرد. موفق باشید